سرمایه‌گذاری در املاک به عنوان یک مهاجر می‌تواند راهی هوشمندانه برای تنوع در سبد سرمایه‌گذاری شما، تأمین یک خانه دوم، یا حتی تولید درآمد اجاره‌ای باشد. با این حال، قبل از ورود به معاملات ملکی، درک قوانین حاکم بر مالکیت خارجی در کشوری که می‌خواهید املاک خریداری کنید، ضروری است. در حالی که برخی کشورها دسترسی آسانی برای خارجی‌ها برای خرید زمین یا ملک ارائه می‌دهند، دیگر کشورها دارای قوانین سخت‌گیرانه‌ای هستند که منافع ملی را محافظت می‌کنند.

در بسیاری از کشورها، خارجی‌ها با محدودیت‌هایی در مالکیت زمین مواجه هستند، به‌ویژه زمین‌های کشاورزی یا املاک در مکان‌های خاص. درک این قوانین و راه‌حل‌های ممکن برای مهاجرانی که می‌خواهند تصمیمات آگاهانه‌ای بگیرند و از مشکلات قانونی یا مالی جلوگیری کنند، بسیار مهم است. در این وبلاگ، ما به بررسی قوانین مرتبط با مالکیت خارجی زمین در چند بازار محبوب املاک خواهیم پرداخت و دانش لازم برای سرمایه‌گذاری موفق و قانونی را به شما ارائه خواهیم کرد.

چشم‌انداز قوانین مالکیت خارجی

قوانین مالکیت خارجی بسیار متغیر هستند و به فضای سیاسی، اقتصادی و قانونی هر کشور بستگی دارند. در حالی که برخی کشورها با خریداران خارجی بازتر هستند و قوانین ساده و شفافی را ارائه می‌دهند، برخی دیگر سیاست‌های محدودکننده‌تری دارند که به منظور حفاظت از مالکیت محلی یا جلوگیری از تصاحب مناطق وسیعی از زمین‌ها توسط سرمایه‌گذاران خارجی طراحی شده‌اند.

به عنوان مثال، در کشورهایی مانند ایالات متحده، کانادا و بیشتر کشورهای اتحادیه اروپا، به طور معمول، خارجی‌ها می‌توانند بدون محدودیت ملک خریداری کنند، با این حال، شرایط خاصی بسته به منطقه یا نوع ملک وجود دارد. در مقابل، کشورهای خاورمیانه، آسیا و برخی مناطق آفریقا محدودیت‌های سخت‌گیرانه‌تری بر مالکیت خارجی اعمال می‌کنند که غالباً نیاز به مجوزهای خاص یا محدود کردن مقدار زمین‌های قابل‌مالکیت توسط خارجی‌ها دارند.

کشورهایی با سیاست‌های مالکیت خارجی آزاد

چندین کشور وجود دارند که مالکیت خارجی زمین در آن‌ها به‌طور نسبتاً نامحدود است، به شرطی که خریدار شرایط لازم را رعایت کند. این کشورها قوانین ملکی خود را به‌گونه‌ای طراحی کرده‌اند که سرمایه‌گذاری خارجی را جذب کرده و در عین حال منافع ملی را حفظ کنند.

ایالات متحده
در ایالات متحده هیچ محدودیت فدرالی بر مالکیت خارجی زمین وجود ندارد و خارجی‌ها می‌توانند به‌طور آزاد در بیشتر ایالت‌ها املاک خریداری کنند. با این حال، برخی استثناء‌ها در سطح ایالت وجود دارد، به‌ویژه در خصوص زمین‌های کشاورزی که ممکن است محدودیت‌هایی داشته باشد. به عنوان مثال، در هاوایی، خارجی‌ها محدودیت‌هایی در میزان زمین قابل خرید دارند. به طور کلی، ایالات متحده همچنان مقصدی عالی برای خریداران خارجی به‌حساب می‌آید، به لطف بازار متنوع املاک و اقتصاد پایدار آن.

کانادا
کانادا نیز کشوری است که به‌طور کلی مالکیت خارجی مجاز است. خارجی‌ها می‌توانند در بیشتر مناطق ملک خریداری کنند، هرچند که برخی استان‌ها قوانین اضافی را وضع کرده‌اند. به عنوان مثال، بریتیش کلمبیا و انتاریو مالیات بر خریداران خارجی وضع کرده‌اند تا از سفته‌بازی جلوگیری کنند و بازار مسکن را پایدار نگه دارند. در برخی استان‌ها، خارجی‌ها ممکن است با مالیات‌ها یا هزینه‌های بالاتری مواجه شوند، اما به‌طور کلی، روند باقی‌مانده ساده است.

اتحادیه اروپا
اکثر کشورهای اتحادیه اروپا اجازه مالکیت خارجی را می‌دهند، هرچند که از کشوری به کشور دیگر تفاوت‌هایی وجود دارد. به عنوان مثال، اسپانیا، پرتغال و یونان قوانین نسبتاً راحتی دارند که به خارجی‌ها اجازه می‌دهد بدون محدودیت‌های قابل‌توجه ملک خریداری کنند. با این حال، در برخی کشورهای اتحادیه اروپا، خارجی‌ها ممکن است ملزم شوند ثابت کنند که قصد سکونت در کشور را دارند یا دلیل خاصی برای خرید ملک دارند، مانند اهداف تجاری.

کشورهایی با مقررات سخت‌گیرانه‌تر مالکیت خارجی

در دیگر نقاط جهان، مالکیت خارجی بیشتر تحت نظارت است و مهاجران ممکن است با موانع یا محدودیت‌های اضافی هنگام تلاش برای خرید زمین یا ملک مواجه شوند. این کشورها معمولاً قوانینی دارند که به‌منظور حفاظت از شهروندان محلی در برابر دست‌اندازی سرمایه‌گذاران خارجی که قیمت‌های املاک را بالا می‌برند یا کنترل بخش‌های وسیعی از زمین را در دست می‌گیرند، طراحی شده‌اند.

تایلند
در تایلند، اتباع خارجی نمی‌توانند به‌طور مستقیم مالک زمین باشند. خارجی‌ها می‌توانند واحدهای آپارتمانی خریداری کنند، به شرطی که مالکیت خارجی ساختمان بیش از 49٪ نباشد. با این حال، خرید زمین پیچیده‌تر است و معمولاً نیاز به تأسیس یک شرکت تایلندی، استفاده از قرارداد اجاره بلندمدت یا داشتن یک شهروند تایلندی به‌عنوان شریک دارد. پیمایش این قوانین نیاز به برنامه‌ریزی دقیق و مشاوره حرفه‌ای دارد.

اندونزی
اندونزی نیز محدودیت‌های مشابهی بر مالکیت خارجی زمین دارد. خارجی‌ها نمی‌توانند به‌طور کامل مالک زمین باشند، اما می‌توانند به مدت 80 سال زمین را اجاره کنند یا ملک را از طریق یک قرارداد اجاره بلندمدت خریداری کنند. در برخی موارد، خارجی‌ها ممکن است برای نگه‌داشتن ملک، یک شرکت متعلق به خارجی تأسیس کنند، اما این نیازمند رعایت معیارهای خاص و فعالیت در بخش‌های تجاری معین است.

امارات متحده عربی (UAE)
در امارات متحده عربی، اتباع خارجی مجاز به مالکیت املاک در مناطق مشخصی مانند برخی مناطق دبی و ابوظبی هستند. با این حال، این مالکیت محدود به توسعه‌های خاصی است و خریداران باید شرایط خاصی را رعایت کنند، از جمله خرید در مناطقی که برای مالکیت خارجی تعیین شده‌اند. همچنین، امارات متحده عربی قوانین سخت‌گیرانه‌ای درباره فروش مجدد املاک وضع می‌کند و ویزاهای بلندمدت برای سرمایه‌گذاران ملکی ارائه می‌دهد، که این کشور را به گزینه‌ای جذاب برای مهاجران که به دنبال اقامت طولانی‌مدت هستند، تبدیل می‌کند.

راه‌حل‌ها و گزینه‌های جایگزین برای مهاجران

در حالی که محدودیت‌ها بر مالکیت خارجی ممکن است به‌عنوان مانع به نظر برسند، عموماً راه‌هایی برای مهاجران وجود دارد تا در چارچوب قانونی خریدهای ملکی خود را انجام دهند. برخی از گزینه‌های متداول عبارتند از:

• سرمایه‌گذاری مشترک: در بسیاری از کشورها، خارجی‌ها می‌توانند با اتباع محلی یا شرکت‌ها برای خرید قانونی ملک مشارکت کنند. این اغلب شامل یک مشارکت است که در آن شریک محلی سهم بیشتری دارد، اما سرمایه‌گذار خارجی از ملک بهره‌مند می‌شود.

• قراردادهای اجاره بلندمدت: در کشورهایی که مالکیت کامل ممکن نیست، قراردادهای اجاره بلندمدت گزینه‌ای قابل‌قبول است. این قراردادها معمولاً به مدت 30 سال به طول می‌انجامند، با امکان تمدید، و به خارجی‌ها اجازه می‌دهند از ملک استفاده کرده و از آن سود ببرند.

• شرکت‌های سرمایه‌گذاری در املاک (REITs): برای کسانی که قادر به خرید ملک به‌طور مستقیم نیستند، سرمایه‌گذاری در املاک از طریق یک REIT یا وسیله مشابه می‌تواند گزینه‌ای عالی باشد. این اجازه می‌دهد تا مهاجران از بازار املاک بهره‌مند شوند بدون اینکه با پیچیدگی‌های مالکیت دست و پنجه نرم کنند.

نتیجه‌گیری
قوانین مالکیت خارجی نقش مهمی در توانایی مهاجران برای خرید زمین و ملک در خارج از کشور ایفا می‌کنند. درک محدودیت‌های قانونی و یافتن بهترین مسیر برای مالکیت برای اتخاذ تصمیمی آگاهانه حیاتی است. در حالی که بسیاری از کشورها به سرمایه‌گذاری خارجی در املاک باز مانده‌اند، برخی دیگر موانعی را برای حفاظت از بازارهای ملکی محلی ایجاد کرده‌اند. با آشنا شدن با قوانین خاص در کشور مورد نظر و جستجوی مشاوره حرفه‌ای، می‌توانید با موفقیت پیچیدگی‌های مالکیت خارجی را پیمایش کرده و یک سرمایه‌گذاری مطمئن انجام دهید.