خرید زمین بدون کمیسیون در نامیبیابخش املاک و مستغلات بین تپه های ماسه ای،جاده ها و هوای خشک

از دشت‌های اتوشا تا تپه‌های سواکوموند: سرمایه‌گذاری در قطعات زمین در نامیبیا

چرا باید در نامیبیا زمین خریداری کنیم؟

ثبات سیاسی نامیبیا، نظام حقوقی شفاف و منابع طبیعی فراوان، آن را به مقصدی جذاب برای خرید زمین تبدیل کرده است. این کشور با مساحت پنجمین در جهان و جمعیتی کمی بیش از ۲.۵ میلیون نفر، اراضی وسیعی از زمین‌های غیر توسعه‌یافته برای سرمایه‌گذاری در مناطق حفاظت از حیات وحش، مناطق کشاورزی، مناطق گردشگری ساحلی و مناطق توسعه شهری ارائه می‌دهد. برنامه توسعه دیدگاه ۲۰۳۰ دولت به همراه بهبود زیرساخت‌ها — جاده‌ها، خطوط ریلی و اتصالات برق — چشم‌انداز قدرتمندی برای افزایش قیمت‌ها ایجاد می‌کند. سرمایه‌گذاران از قیمت‌های رقابتی زمین در نامیبیا نسبت به سایر بازارهای جنوبی آفریقا، قوانین روشن مالکیت زمین توسط خارجی‌ها و تقاضای رو به افزایش از بخش‌های اکوتوریسم، کشاورزی و انرژی‌های تجدیدپذیر بهره‌مند می‌شوند.

دسته‌بندی‌های زمین و استفاده‌های مجاز

زمین‌های نامیبیا به زمین‌های اجتماعی، زمین‌های دولتی، زمین‌های زراعی رایگان و قطعات شهری تقسیم می‌شوند. زمین‌های زراعی رایگان — بیش از ۴۰ میلیون هکتار — از دامداری، کشاورزی حیات وحش و باغبانی با ارزش بالا تحت برنامه‌ریزی کشاورزی تجاری پشتیبانی می‌کند. این زمین‌های روستایی برای سرمایه‌گذاری امکان آبیاری محصولات، پرورش دام و توسعه مناطق حفاظتی با حصار را تحت مجوزهای وزارت کشاورزی، آب و جنگل فراهم می‌آورند. زمین‌های دولتی شامل پارک‌های ملی و ذخایر حیات وحش هستند، جایی که توسعه‌های با تأثیر محدود اکولاج از طریق توافق‌های اجرایی با وزارت محیط زیست و گردشگری انجام می‌شود.

قطعات زمین شهری برای سرمایه‌گذاری در وینهوک، سواکوموند و والویس بی تحت برنامه‌های توسعه عمومی شهرداری‌ها قرار دارند. این برنامه‌ها اجازه تقسیم‌بندی‌های مسکونی، آپارتمان‌های چند طبقه و توسعه زمین‌های تجاری، مانند پارک‌های اداری و پارک‌های صنعتی سبک در نزدیکی نقاط حمل و نقل را می‌دهند. قطعات گردشگری ساحلی — به‌ویژه در امتداد سواحل اسکلت و در خلیج ارونگو — اجازه پروژه‌های استراحتگاهی و مارینا را تحت سیاست‌های ویژه توسعه گردشگری که توسط وزارت محیط زیست و گردشگری و شوراهای محلی اداره می‌شود، می‌دهند. هر دسته نیازمند مجوزهای زیست‌محیطی، گواهی‌نامه‌های استفاده از آب و مجوزهای ساخت‌وساز برای اطمینان از رشد پایدار است.

چارچوب قانونی و مالکیت خارجی

بر اساس قانون اساسی نامیبیا و قانون ثبت اسناد، خارجی‌ها می‌توانند مالکیت کامل و رایگان برای زمین‌های شهری و تجاری کسب کنند. مالکیت زمین‌های کشاورزی توسط خارجی‌ها ممکن است به تائید شورای زمین‌های کشاورزی نیاز داشته باشد اگر مجموع مساحت آن بیش از ۵۰۰۰ هکتار باشد. مالکیت زمین توسط خارجی‌ها در یکی از هفت اداره ثبت اسناد پس از امضای توافق فروش و پرداخت مالیات انتقال (تا ۱۲ درصد برای کشاورزی و ۰–۱۲ درصد برای زمین‌های شهری، بسته به ارزش) ثبت می‌شود. همچنین، یک مالیات تمبر ۰.۸ درصد و هزینه‌های نوتریستی (حدود ۱ درصد) نیز اعمال می‌شود.

ساخت‌وساز در نامیبیا نیازمند دریافت مجوز برنامه‌ریزی شهری و تأیید طرح ساختمان از شهرداری محلی است. مجوزهای زیست‌محیطی — ارزیابی تأثیر زیست‌محیطی یا گواهی‌نامه تأیید زیست‌محیطی — برای پروژه‌هایی که از ۵ هکتار بیشتر هستند یا شامل زمین‌های تالابی می‌شوند، تحت قانون مدیریت محیط زیست الزامی است. برداشت آب و حفاری چاه برای قطعات زمین‌های کشاورزی یا گردشگری نیازمند مجوزهایی از اداره آب وزارت کشاورزی، آب و جنگل است.

قیمت‌های زمین، نقدینگی و روندهای رشد

قیمت‌های زمین در نامیبیا به شدت متفاوت است. زمین‌های زراعی رایگان در مرکز نامیبیا به‌طور میانگین بین ۵۰۰۰ تا ۱۵۰۰۰ دلار نامیبیا در هکتار برای قطعات قابل کشت با چاه‌های آب است، در حالی که مناطق حفاظتی با حصار به دلیل عواید گردشگری و اجاره‌های شکار، هزینه‌هایی بین ۲۰۰۰۰ تا ۵۰۰۰۰ دلار نامیبیا در هکتار دارند. قطعات زمین شهری برای سرمایه‌گذاری در حومه‌های وینهوک بین ۱۵۰۰ تا ۴۰۰۰ دلار نامیبیا به ازای هر متر مربع برای زونینگ مسکونی متغیر است، در حالی که قطعات در CBD بین ۵۰۰۰ تا ۸۰۰۰ دلار نامیبیا به ازای هر متر مربع به فروش می‌رسند. قطعات ساحلی در سواکوموند و والویس بی هزینه‌های مشابهی با تقاضای خانه‌های تعطیلات و توسعه‌های تجاری مرتبط با بندر دارند.

نقدینگی در منطقه مترو وینهوک و منطقه ارونگو به‌واسطه تنوع گردشگری و صنعت ماهیگیری به اوج می‌رسد. شهرهای ثانویه — اوشاکاتی، راندو و کیتمانشووپ — با قیمت‌های ورودی کمتر بین ۵۰۰ تا ۱۵۰۰ دلار نامیبیا به ازای هر متر مربع برای زمین‌های شهری ارائه می‌دهند که رشد متوسطی به تجارت منطقه‌ای و بازارهای دام وابسته است. در مجموع، پیش‌بینی افزایش قیمت‌ها مثبت باقی مانده است و تحت تأثیر نرخ شهرنشینی بالای ۴۵ درصد، توسعه‌های معدنی در منطقه ارونگو و پروژه‌های انرژی‌های تجدیدپذیر طبق سیاست ملی انرژی‌های تجدیدپذیر است.

سناریوهای سرمایه‌گذاری نمایشی

۱. اقامتگاه حیات وحش: یک اپراتور گردشگری ۱۰۰۰۰ هکتار زمین زراعی رایگان در منطقه کونن را خریداری می‌کند. آن‌ها ۲۰۰۰ هکتار را به یک منطقه حفاظتی محصور تحت مجوز ویژه شکار تبدیل می‌کنند و یک اکولوژ را می‌سازند و سافاری‌های عکاسی ارائه می‌دهند. درآمد اجاره سالانه شکار و درآمدهای اقامتگاه، جریان نقدی متنوعی فراهم می‌کند، در حالی که افزایش ارزش زمین به مرور زمان حاصل می‌شود.

۲. ملک کشاورزی-باغبانی: یک سرمایه‌گذار فناوری کشاورزی یک قطعه ۵۰۰ هکتاری در نزدیکی اوکاهانجا با چاه‌های آبیاری تأسیس شده تأمین می‌کند. آن‌ها سیستم‌های آبیاری قطره‌ای خورشیدی را برای صادرات سبزیجات و میوه‌های با ارزش بالا نصب می‌کنند. دسترسی به بزرگراه B1 و نزدیکی به بازارهای وینهوک توزیع سریع تولیدات و بازده پایدار را تضمین می‌کند.

۳. توسعه استراحتگاه ساحلی: یک گروه مهمان‌داری ۲۰ هکتار زمین در تالاب والویس بی را تحت یک قرارداد ۲۵ ساله اجاره می‌کند. با دریافت تأیید زیست‌محیطی، آن‌ها ویلاهای ساحلی، یک مارینا و یک مرکز پردازش غذاهای دریایی می‌سازند. واردات بدون عوارض تحت طرح منطقه آزاد والویس بی و دسترسی به بندر، کارایی عملیاتی و عواید گردشگری با حاشیه بالا را رقم می‌زند.

۴. مجتمع مختلط شهری: یک توسعه‌دهنده املاک یک قطعه ۲ هکتاری در حومه المپیای وینهوک را خریداری می‌کند. تبدیل زونینگ اجازه می‌دهد که یک مجتمع آپارتمان و خرده‌فروشی با پارکینگ زیرزمینی ساخته شود. تقاضای قوی اجاره از خارجی‌ها و حرفه‌ای‌های محلی تضمین‌کننده اجاره فوری و نرخ‌های بازده داخلی قوی در افق ۱۰ ساله است.

۵. بانکداری زمین برای انرژی تجدیدپذیر: یک کنسرسیوم انرژی سبز ۱۰۰۰ هکتار زمین زراعی نیمه‌خشک نزدیک لودریتش را خریداری می‌کند. در انتظار به‌روزرسانی‌های اتصال شبکه طبق برنامه شرکت برق نامیبیا، آن‌ها زمین را برای اجاره‌های آینده‌ای خورشیدی یا باد نگه می‌دارند و پیش‌بینی می‌کنند که افزایش قابل توجهی در ارزش زمین پس از نهایی شدن تأییدیه‌های پروژه صورت خواهد گرفت.

کریدورهای کلیدی و به‌روزرسانی‌های زیرساختی

کریدورهای حمل‌ونقل اصلی نامیبیا شامل بزرگراه ترانس-کاپریوی است که والویس بی را به کاتیمامولیلو و کریدور ترانس-کالاهاری به بوتسوانا و آفریقای جنوبی متصل می‌کند. به‌روزرسانی‌های ترانس-کالاهاری و نوسازی خطوط ریلی که بندر والویس بی را به همسایگان داخلی متصل می‌کند، امکانات لجستیکی برای سرمایه‌گذاری‌های زمین را تقویت می‌کند. گسترش فرودگاه هوشیا کوتاکو در وینهوک و اتصال شمال-جنوب شبکه ملی حمایت‌های گردشگری و توسعه‌های معدنی در ارونگو را تقویت می‌کند.

ایستگاه‌های کابل ساحلی نزدیک سواکوموند قابلیت خدمات دیجیتال را برای سایت‌های شهری و روستایی تقویت می‌کند. زیرساخت‌های آب طبق طرح جامع آب ملی — مانند شبکه ملی آب شرقی که زامبزی را به وینهوک متصل می‌کند — پتانسیل آبیاری برای زمین‌های کشاورزی را بهبود می‌بخشد. فرودگاه‌های منطقه‌ای آینده در آوندوا و کیتمانشووپ دسترسی را بیشتر متنوع می‌کند و فرصت‌های زمین در شهرهای مرزی را باز می‌کند.

با یک چارچوب واضح مالکیت رایگان برای خارجی‌ها، دسته‌بندی‌های متنوع زمین و سرمایه‌گذاری‌های زیرساختی در حال انجام، نامیبیا بازده‌های بازار مرزی را برای سرمایه‌گذاران استراتژیک ارائه می‌دهد. با همسویی پروژه‌ها با سیاست‌های کشاورزی، گردشگری، شهری و انرژی‌های تجدیدپذیر، یک قطعه زمین در نامیبیا می‌تواند درآمدهای متنوع و افزایش سرمایه قوی را در محیطی پایدار و غنی از منابع به ارمغان آورد.